Opinie: we zijn er bijna, we zijn er bijna, maar nog niet helemaal?


Steeds vaker hoor je deelnemers van klimaatdebatten beweren dat “de technologische oplossingen er zijn, het is de politiek die niet meewil.” Er zijn zelfs Groene politici die beweren dat hernieuwbare energie nu goedkoper is dan fossiele brandstoffen, zonder enige vorm van subsidie. Als dit zou kloppen, waarom zijn er dan nog klimaatbeloftes nodig? Dan lost de vrije markt het probleem toch zelf op?

De gedachte dat we voornamelijk kampen met een probleem van “wel kunnen, maar niet willen”, begrijp ik niet.  Al lang voor klimaat hot topic was, waren er de oliecrisissen, importafhankelijkheid en het besef dat fossiele brandstoffen eindig zijn. Om die en nog veel meer redenen zijn vele duizenden beleidsmakers en ingenieurs al decennia lang op zoek naar alternatieven voor fossiele brandstoffen. Er komen steeds meer en betere alternatieven, maar we zijn er nog lang niet. Nieuwe superveilige kerncentrales zijn peperduur. Zon en wind worden goedkoper maar hun wispelturigheid blijft een grote uitdaging. Biomassa is duur en de milieuvriendelijkheid staat vaak ter sprake [1]. Ook tegen waterkracht zijn er ecologische bezwaren [2]. Bovendien is zowat elke grote rivier in de wereld ondertussen al afgedamd.

Ja, er zijn luie politici en klimaatontkenners. Maar zij worden een minderheid. Zij kunnen niet verklaren waarom het allemaal te traag gaat. De echte boosdoener zijn onze technologische beperkingen. Wel willen, maar niet kunnen.

Toch heb ik in nog geen enkele van de klimaatdebatten een discussie gehoord over het drastisch verhogen van onderzoeksbudgetten. De meeste aandacht gaat naar belastingen en subsidies. Volgens Bart De Wever is er in totaal al 14 miljard euro aan subsidies voor zonnepanelen uitgedeeld. Wanneer we dan echter te horen krijgen over een Vlaamse doorbraak op vlak van hernieuwbare waterstof, staat er op de foto ocharme één professor en een handjevol doctoraatsstudenten. Is dit de meest efficiënte besteding van belastinggeld? Bill Gates bijvoorbeeld verdiept zich steeds meer in het energievraagstuk en concludeert: “we hebben een energiemirakel nodig” [3] en verder: “we hebben een enorme hoeveelheid onderzoek nodig naar duizenden nieuwe ideeën – zelfs ideeën die op het eerste zicht een beetje gek lijken – als we tegen het eind van deze eeuw koolstofarm willen zijn”. Dit staat in schril contrast met het idee dat de klimaatdoelen haalbaar zijn met kleine verbeteringen op bestaande technologieën. 


Wil jij dat jouw stem in mei bijdraagt tot een koolstofarme toekomst? Kijk dan naast de subsidies en belastingen ook eens naar wat elke partij van plan is op gebied van onderzoek. Echte onafhankelijkheid van fossiele brandstoffen kan er pas komen als er voor elke toepassing en overal ter wereld volwaardige alternatieven zijn. Daar zijn nog heel wat doorbraken voor nodig. Misschien binnenkort wel door jou?