Wat zit er in je elektriciteitsfactuur?


De meeste gezinnen betalen jaarlijks hun factuur aan de energieleverancier. Engie, Lampiris, Luminus en Eneco zijn slechts enkele van de energieleveranciers in België. Ze klinken vertrouwd in de oren en met “blind vertrouwen” worden de meeste energiefacturen betaald. Moeten we ons zorgen maken dat we geen eerlijke prijs betalen voor de verbruikte energie? Nee, maar het kan geen kwaad om eens te kijken wat er allemaal in die energiefactuur zit.

Om de elektriciteitsfactuur te begrijpen, moeten we eerst een kijkje nemen naar de huidige energiesector. De elektriciteit wordt eerst opgewekt bij een producent, waarna de stroom via het transmissienet naar de uithoeken van het land wordt getransporteerd. Daarna wordt de elektriciteit via het distributienet thuis geleverd. De energieleverancier heeft geen bijdrage tot de fysieke levering van de elektriciteit. Het enige waar de leveranciers zich mee bezig houden zijn financiële contracten. Ze kopen elektriciteit aan van de producenten en verkopen deze aan klanten (bedrijven en particulieren). De aankoopprijs van deze elektriciteit varieert (om de 15min) terwijl de verkoopprijs afhangt van het contract en meestal een vaste prijs is .  

Zo’n 40% van de totale factuur gaat naar de energiekost, dit is het deel van de factuur die naar de leverancier gaat. Deze kost hangt af van leverancier tot leverancier, elke leverancier heeft zijn eigen marge(verkoopprijs-aankoopprijs). In deze 40% zit dus niet alleen de prijs van elektriciteit zelf, maar ook een kleine marge waar de leverancier zijn winst uit haalt.
Het tweede grootste kostelement is het distributienettarief, in Vlaanderen gaat dit naar Fluvius, de distributienetbeheerder. Deze aangerekende kosten hangen af van de regio en deze zijn bedoeld om niet alleen de vervoerskosten van elektriciteit te dekken, maar ook om het distributienet te onderhouden en uit te breiden.  
De distributienetbeheerder heeft openbaredienst-verplichtingen zoals het plaatsen van meters, het uitdelen van groene-stroomcertificaten en andere die voor 50% verantwoordelijk zijn van dit tarief. Naast het grote distributienettarief, gaat slechts 6% naar de Belgische transmissienetbeheerder Elia, deze kost dekt enkel het beheer, onderhoud en investeringen in het transmissienet.
Bovenop alle bestaande kosten zijn er heffingen en BTW waarbij het gaat om accijnzen en bijdragen om de energieregulatoren en energiefondsen te financieren.

De vraag of dat we een eerlijke prijs krijgen op onze energiefactuur is nog onbeantwoord. Zowel de elektriciteitsproducenten als de energieleveranciers zitten in een competitieve markt. Ze bieden een competitieve prijs op de elektriciteitsmarkt. De Belgische energieregulatoren reguleren de budgetten en dus tarieven van de distributie- en transmissienetbeheerder. Conclusie, nee u betaald niet te veel op uw elektriciteitsfactuur, enkel als u te veel verbruikt natuurlijk!