Economische haalbaarheid van 100% hernieuwbare energie


Indien een geschatte kost voor enkele voorspelde negatieve gevolgen van de klimaatverandering wordt meegenomen – nog los van de humane kost in levens(jaren )- zal naar mijn gevoel de balans omslaan in de richting van het 100% groen-verhaal; zijn deze meegenomen in de economische haalbaarheidsanalyse?

Antwoord

Bedankt voor jouw vraag, deze is heel relevant voor het 100% groen-verhaal. Vooraleer ik op jouw vraag antwoord, ga ik kort schetsen waar die “kost van de klimaatverandering” naartoe gaat. Op basis daarvan zal het antwoord duidelijker zijn.

De geschatte kost voor de negatieve gevolgen van klimaatverandering zitten vervat in de prijs van carbon-credits op de koolstofmarkt. In Europa wordt deze markt geregeld via het EU Emission Trading Scheme(1) en het komt erop neer dat verbruikers carbon-credits moeten aankopen per ton CO2 die ze de lucht insturen. De credits worden verhandeld via een veilingsysteem waarbij de partijen de credits (equivalent aan een vergunning) aanbieden of kopen.

Hierbij moet wel opgemerkt worden dat de kost van die negatieve gevolgen heel moeilijk te berekenen is, daarenboven zijn het externe kosten (kosten aan het milieu en niet voor de bedrijven) op een hele lange termijn. Dit heeft als gevolg dat de meeste bedrijven nu weinig of geen rekening houden met die externe kosten in hun investeringsplannen. Omdat de bedrijven die de credits aan- en verkopen op de koolstofmarkt er weinig waarde aan hechten is vandaag de prijs van de carbon-credits heel laag, ongeveer 3.5€/ton(2). Een tweede oorzaak van deze lage prijs is uiteraard ook de crisis.

En het is deze kost, de waarde van de carbon-credits, waar rekening mee gehouden is in de haalbaarheidsanalyse. Volgens het rapport van VITO(3) is voor sommige scenario’s de balans inderdaad positief. Hoeveel positief is sterk afhankelijk van de waarde van kost voor de klimaatverandering. Het kostenplaatje van 300 tot 400 miljard euro bevat deze kosten niet, net omdat deze heel moeilijk te schatten zijn. Het volledige rapport kan je nalezen op de website van VITO(3).